Το χρήμα (Γιώργος Ταμπακάκης, Δημόσιος Οικονομικός Υπάλληλος)

Προϊστορία.
Μετά την εποχή των σπηλαίων, τον άνδρα κυνηγό και την μετέπειτα νομαδική ζωή, ο άνθρωπος εγκαταστάθηκε μόνιμα σε περιοχές που επέλεξε λόγω διατροφικών προϊόντων και τις οποίες αργότερα άρχισε να καλλιεργεί δημιουργώντας τις πρώτες οικογένειες- κοινωνίες (κλάν).
Παρήγαγε αγροτικά και στην συνέχεια κτηνοτροφικά προϊόντα για τις ανάγκες της οικογένειας.
Ως εδώ καλά. ‘Όμως η κοινωνική εξέλιξη δημιούργησε την ανάγκη επιπλέον προϊόντων τα οποία το κλαν δεν διέθετε. Τα προϊόντα αυτά υπήρχαν σε άλλες οικογένειες. π.χ. η Α οικογένεια παρήγαγε σιτάρι (αγρότες) και η Β οικογένεια κτηνοτροφικά (κτηνοτρόφοι). Η Α αντάλλασσε σιτάρι με κρέας από την Β. Τι συνέβαινε όμως όταν η Β οικογένεια ήταν αυτάρκης και σε σιτάρι αλλά της έλλειπε άλλο προϊόν που παρήγαγε μια τρίτη Γ οικογένεια;
Εδώ προέκυψε η ανάγκη της δημιουργίας ενός μέσου ανταλλαγής. Το μέσο αυτό άλλοτε σπάνια βότσαλα, άλλοτε κρύσταλλοι, άλλοτε άλλα είδη κατέστησε εφικτές τις συναλλαγές.
Ποια αξία μπορούμε να δώσουμε στο βότσαλο ή σε ένα κομμάτι γυαλί; Καμιά.
Το βότσαλο λόγω βάρους και όγκου εγκατελείφθη και σαν τελευταία επινόηση μέσου συναλλαγής προέκυψε το χρήμα όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
Βικιπαίδεια. (Χρήμα είναι οποιοδήποτε εμπορεύσιμο αγαθό ή υπηρεσία που χρησιμοποιείται από μια κοινωνία ως υποκατάστατο αξίας, ένα μέσο ανταλλαγής, και μια μονάδα υπολογισμού. Δεδομένου ότι οι ανάγκες προκύπτουν φυσικά, οι κοινωνίες δημιουργούν ένα συναλλακτικό μέσο όταν δεν υπάρχει κανένα. Σε άλλες περιπτώσεις, μια κεντρική αρχή δημιουργεί ένα συναλλακτικό μέσο, αυτή είναι συχνότερα η περίπτωση στις σύγχρονες κοινωνίες με τα χαρτονομίσματα …………).
Στο τώρα.
Κάθε κοινωνία-κράτος έχει δημιουργήσει το δικό του χρήμα. Δεν είναι όμως όλα τα χρήματα ίδια. Κάθε ένα έχει την δική του αγοραστική αξία. Πλούσιες και φτωχές κοινωνίες, ανισότητες λαών.
Η ΕΕ διαβλέποντας προφανώς την κατάσταση και τα επερχόμενα γεγονότα αλλά και για την οικονομική εξισορρόπηση στο εσωτερικό της, προχώρησε στην νομισματική ένωση με την δημιουργία του Ευρώ, το οποίο κάποιοι αμαθέστεροι ακόμα και εμού, θεωρούν υπεύθυνο για την ακρίβεια .
Όμως το Ευρώ δεν είναι άλλο από τον σημερινό αντικαταστάτη του βότσαλου. Ποιος εκμεταλλεύεται το Ευρώ; Μα εγώ όταν αυξάνω τα προϊόντα μου σε κόστος ανώτερο της αξίας των. Εσύ όταν μεγαλοπαρουσιαστής στην TV ζητάς εξαψήφιες μηνιαίες αποδοχές. (Στην περίπτωση αυτή η τηλεόραση μεταφέρει το κόστος στα έσοδα της, τις διαφημίσεις. Η διαφημιζόμενη μεταφέρει το κόστος στο προϊόν, βάζει και το υψηλό ποσοστό κέρδους και να ο καταναλωτής που πληρώνει τον μεγαλοπαρουσιαστή και όχι μόνο. Το ίδιο ισχύει για μεγαλοποδοσφαιριστές, μεγαλοτραγου- διστές και άλλους μεγάλους).
Στο οικονομικό και δικαιικό μας σύστημα οι παραπάνω έχουν αποδοχές πολλαπλάσιες του προέδρου του Αρείου πάγου, του Πρύτανη του Πανεπιστημίου και άλλων κορυφαίων επιστημόνων.

Οικονομικές,Χρηματοπιστωτικές, κλπ επιστήμες, ΓΙΑΤΙ;
Σπουδές τετραετίας, μεταπτυχιακό διετίας και διδακτορικό τριετίας, δηλ. τουλάχιστον εννιά χρόνια, για την απόκτηση γνώσεων στην δημιουργία αξίας σε μη αγαθό με μηδενική αξία και παράλληλη υποτίμηση της αξίας των αγαθών.
Ετσι δημιουργήθηκε η ελίτικη κάστα των golden boys, μικροί ή μεγάλοι, ειδικοί τεχνοκράτες που έπεισαν ότι, οι πατάτες, το σιτάρι, το κρέας κλπ, δεν έχουν ή έχουν ευτελή αξία, ενώ το νόμισμα είναι κάτι πολύ σημαντικό. Στην πραγματικότητα κορόιδεψαν και εκμεταλλεύτηκαν την κοινωνία.
Οσο διογκώνεται η αξία του χρήματος, τόσο μεγαλώνει η φούσκα. Οσο μεγαλώνει η φούσκα τόσο πλησιάζει το όριο αντοχής της.
Στο σημείο αυτό μοιάζει να είναι σήμερα. Κλείσιμο επιχειρήσεων, απολύσεις εργαζομένων, μειώσεις μισθών, ελαστικά ωράρια.. Μπορεί να συνεχίσει το σύστημα, εάν βοηθηθεί να ανακάμψει; Μπορεί για περιορισμένο χρόνο. Σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους έχει ημερομηνία λήξης. Η φούσκα κάποτε θα σκάσει.
Κι αν σκάσει; Θρήνος. Πείνα, εγκληματικότητα, πόλεμοι, θάνατοι. Αυτό θα είναι αναπόφευκτα το αποτέλεσμα της ολικής κατάρρευσης του συστήματος. Σήμερα, αύριο, στο μέλλον.
Θα επωμισθούμε την ευθύνη ώστε να προκύψει (αν προκύψει) ένα καλύτερο αύριο;